życie pędzi swoim rytmem jak w tańcu...

hej! Dawno mnie mnie bylo i nie dodawalam notek.Studia pochlonely mnie calkowicie. Postaram się dodać cos nowego jeszcze w tym tygodniu. pozdrawiam, Ewa :)

"J'aime dancer. C'est ma life!"

Jive-szybkość i dynamika

Jive, jako taniec energii dodaje siły ducha, pozwala rozszerzyć przestrzenie umysłu.

***

Jive to taniec towarzyski, powstały w Ameryce po 1910. Do Europy dotarł z amerykańskimi żołnierzami, początkowo pod nazwą jitterbug (ang. jitter - mieć tremę, podskakiwać nerwowo; bug owad, pluskwa), w 1940, jego odmianą jest boogie-woogie. Jest bardzo podobny do rock and rolla. Jive jest tańcem bardzo szybkim i dynamicznym. Kroki wykonuje się dynamicznie wbijając ciężar ciała w parkiet, tak jakby chciało się szybko porozgniatać te uciekające pluskwy. Typowe tempo to 42-44 takty/min, w kroku podstawowym występuje synkopowany rytm (raz-dwa, raz-es-dwa, raz-es-dwa), czyli 5 lub 6 kroków w takcie. W bardziej zaawansowanych figurach możliwe są rozmaite interpretacje rytmiczne. Charakterystycznymi cechami jive'a są szybkie kopnięcia oraz elastyczne akcje jazzowe z typowym przeciąganiem pod koniec frazy rytmicznej, by uzyskać większe przyśpieszenie i większą dynamikę na początku następnej frazy. Tańcząc jive'a należy mieć ciężar ciała z przodu. Na turniejach tańczony jako ostatni taniec latynoamerykański, gdyż jest to taniec najbardziej męczący. Najbardziej charakterystycznymi krokami i figurami jive'a są między innymi American Spin, Fall Away Rock oraz Chasse Kontynuowane.

***

Dawka energii:

http://www.youtube.com/watch?v=rxvQ6yNGIes

***

Wszystko co chcesz powiedzieć można wyrazić tańcem, wtedy jest to proste i łatwe. [Heywood Broun]

Fokstrot-"najtrudniejszy spacer świata":)

Fokstrot jest dla mnie tańcem nieosiągalnym, abstrakcją,pełną niespodzianek. *** Twórcą fokstrota był Amerykanin Harry Fox, aktor, który w 1913 roku wprowadził na scenę teatru pewną ilość specyficznych kroków dotąd nie spotykanych w balecie określanych mianem "Fox's Trot". Na początku fokstrot był tańcem dowolnym, bez ściśle określonych reguł. Taniec ten dawał tańczącym odprężenie, nie nastręczał trudności, tancerze poruszali się w praktycznie dowolny sposób. Jednakże w 1914 roku amerykański związek nauczycieli tańca ustalił pierwsze zasady tańczenia fokstrota, wprowadzono podział na kroki wolne i szybkie tańczone po linii prostej lub w obrotach w prawo. Taniec ten w dalszym ciągu był rozwijany przez angielskich nauczycieli tańca, którzy wzbogacili fokstrota o kroki boczne i określili rytm tych kroków: wolno, wolno, szybko, szybko. Typowa postawa do tańców standardowych (z wyjątkiem tanga). Partner ze swoją partnerką ustawiają się naprzeciwko siebie, przy czym są przesunięci, tak, że każdy na wprost swojej głowy ma prawe ramię partnera. Przesunięcie to po pierwsze umożliwia łatwiejsze wykonywanie obrotów, po drugie powoduje, że prawa noga wchodzi między nogi partnera, a lewa na zewnątrz jego nóg, przez co partnerzy nie zderzają się kolanami. Postawa jest naturalnie wyprostowana, partnerzy stykają się biodrami, twarze (zwłaszcza partnerki) zwrócone lekko w lewo, głowy uniesione. Partnerka dodatkowo nieznacznie odchyla tułów w lewą stronę. Prawa dłoń tancerza (palce razem złączone) znajduje się w okolicach lewej łopatki tancerki. Lewa dłoń partnerki na ramieniu partnera. Pozostałe ręce połączone unoszą się na wysokość głowy tancerki, tworząc w łokciach kąt ok. 120-140 stopni. Ramiona opuszczone swobodnie w dół, łopatki ściągnięte do tyłu. Łokcie w przybliżeniu na wysokości ramion. Linia prosta przechodząca przez łokcie i ramiona jest pozioma. Kroki mogą być wolne (S=1/2 taktu), szybkie (Q=1/4 taktu) i bardzo szybkie (1/8 taktu, rozliczane jako quick-and-quick). Podstawowy krok (Feather step - Three step) tańczony jest w tempie (SQQSQQ), przy czym można zaczynać w różnych częściach taktu (dla par początkujących najłatwiej będzie zacząć na raz). Bardziej zaawansowane figury są tańczone w zasadzie każda w innym rytmie. Podobnie jak wszystkie tańce standardowe (z wyj. tzw. stylu amerykańskiego), fokstrota tańczymy w trzymaniu zamkniętym. Najważniejszą cechą fokstrota jest połączenie otwartych figur z akcją swingową (akcja swingowa to przyspieszenia spowodowane swobodnym puszczaniem ciała, ruchem podobnym do wahadła w zegarze. Otwarte figury oznaczają, że na koniec taktu nie łączymy razem nóg, w przeciwieństwie do np. walca i nie ma w fokstrocie zatrzymań ruchu postępowego). Swing (przyspieszenie w ciele) jest w wolnym kroku, nie w szybkim. Dzięki temu para tańcząca fokstrota sprawia wrażenie, jakoby opadała podczas przyspieszeń akcji swingowej, a unosiła się podczas jej zatrzymań. Efekt wydłużenia kroku uzyskuje się poprzez wciśnięcie stopy w parkiet, przerolowanie od pięt do palców i odbicie się od parkietu. Fokstrot ma charakter progresywny, częściej partner idzie do przodu, a partnerka do tyłu. Kroki do przodu na ogół stawia się od pięty w wolnych krokach, a od palców w szybkich (są wyjątki), podobnie, jak w pozostałych tańcach swingowych (to zresztą samo wychodzi naturalnie) i podobnie też nogi zaczynają ruch od biodra - także w krokach do tyłu (tylko w tangu od kolan). Wiele figur jest wspólnych dla fokstrota i walca angielskiego (tylko ze zmienionym rozliczeniem), niektóre są wspólne dla fokstrota i quickstepa.

***

Abstrakcja:

http://www.youtube.com/watch?v=fGIS2kxGZHY

***

Trzeba być atletą żeby tańczyć, ale artystą żeby być tancerzem. [Shanna LaFleur]

Salsa- taniec smaku:)

Salsa jest jednym z tańców,których chciałabym nauczyć się,by zrozumieć magię kubańskich rytmów.

***

Salsa czerpie z wielu różnych stylów i w rozmaitych miejscach rozwijała się pod różnymi wpływami. Duże zróżnicowanie spowodowało wyodrębnienie tak zwanych stylów salsy. Style te różnią się krokiem podstawowym, rytmicznym umiejscowieniem kroków (np. taniec na 1 lub 2) w muzyce, geometrią tańca (taniec po kole lub w linii), sposobem prowadzenia partnerki, ilością elementów akrobatycznych w tańcu, istnieniem bądź brakiem elementów solowych. Salsa na Kubie powstała jako połączenie tańca son z kubańską rumbą. Salsa w Portoryko rozwinęła się pod wpływem lokalnych tańców. Do Stanów Zjednoczonych zaś została przyniesiona przez imigrantów z regionu Karaibów (w większości z Portoryko). Salsa tańczona jest do muzyki w metrum 4/4 opartej na dwutaktowych frazach. Cały szkielet rytmiczny salsy oparty jest na rytmie zwanym po hiszpańsku clave (czyli klucz) granym przez instrument o nazwie claves. Claves to po prostu dwa okrągłe kawałki drewna, którymi uderza się o siebie. W dwóch taktach salsy występuje 5 uderzeń clave w jednej z dwóch odmian (clave 2/3 lub clave 3/2). W ciągu tych dwóch taktów tancerz zazwyczaj wykonuje 6 kroków (3 w pierwszym i 3 w drugim takcie). Uderzenia 4 i 8 są to zazwyczaj uderzenia w których występuje pauza (w niektórych stylach pauza może występować na 1 i 5) która może być akcentowana np. poprzez tak zwany tap (czyli przytup). Salsa jest w odróżnieniu od większości tańców towarzyskich tańczona w miejscu. Oznacza to tyle, że tańcząca para nie przemieszcza się zbyt wiele po parkiecie, a obroty wykonywane są w miejscu. Salsę można tańczyć rozmaicie umiejscawiając krok podstawowy w 2 taktach. Aby uwzględnić te różnice zdefiniowano pojęcie break, czyli moment w którym zmieniany jest kierunek poruszania się tancerzy. Jeśli mówimy, że ktoś tańczy na raz to mamy na myśli, że break w jego tańcu wypada na pierwsze i piąte uderzenie w muzyce. Jeśli na dwa to break wypada na drugie i szóste uderzenie. Obecnie w różnych miejscach świata salsę tańczy się na każde z czterech uderzeń w takcie. Salsę w stylach północnoamerykańskich tańczy się na 2 lub 1. Salsę w stylach kubańskich tańczy się zazwyczaj na 1, 3 lub 4 (tak zwane a contra tiempo). Salsę przez większą część czasu tańczy się w parze. Jednak bardziej zaawansowani tancerze pozwalają sobie często na sekwencję improwizowanych kroków solowych w celu popisania się swoją umiejętnością tańca. Sekwencje takie określa się angielskim mianem shines lub shine steps. Tańczone są one głównie w stylach północnoamerykańskich czyli stylach cross-body. Kroki te powinny być właściwie umiejscowione w muzyce. Zazwyczaj należy wykonywać je w momencie gdy grę solową rozpoczyna sekcja perkusyjna a pozostałe instrumenty milkną. Pozwala to podkreślić rytm przez wykonywanie kroków na poszczególne uderzenia instrumentów perkusyjnych. Salsa, z opisanymi poniżej stylami, obecnie zyskuje na popularności i podobnie jak Tango argentyńskie staje się najpopularniejszym tańcem użytkowym tańczonym w klubach w rytm stale rozwijanej nowoczesnej muzyki granej przez zespoły bądź przez didżejów.

***

Oto podstawowe kroki w salsie:

http://www.youtube.com/watch?v=PfDVnX4j3-w

***

Stopy dobrego tancerza są dużo lepsze od jego głowy. [Thomas Fuller]

Walc wiedeński-taniec standardowy

Moim zdaniem aby dojrzeć do walca wiedeńskiego trzeba otworzyć swój umysł i serce. Dać ponieść się regułom tego stylu! *** Walc wiedeński – taniec towarzyski, szybsza odmiana walca. Tempo walca wiedeńskiego wynosi ok. 60 taktów na minutę, co przy nieparzystym metrum(zazwyczaj 3/4) daje ok. 180 uderzeń na minutę. Charakterystyczne dla tego tańca są szybkie wirowe obroty. Po raz pierwszy został wykonany w 1815, podczas kongresu wiedeńskiego. Walc wiedeński należy do światowego programu tanecznego i jako taki jest tańczony na turniejach tańca towarzyskiego.

Walc wiedeński jest najstarszym turniejowym tańcem standardowym. Mimo iż istnieją tańce standardowe o bardziej dostojnych ruchach, jak np. fokstrot, to taniec ten na pewno można zaliczyć do najbardziej eleganckich tańców turniejowych. Tańczy się go do muzyki, najczęściej instrumentalnej, w metrum na trzy czwarte. W muzyce silnie akcentowane jest uderzenie "na raz". Ruchy w walcu wiedeńskim powinny być płynne. Najtrudniejsze jest uzyskanie efektu płynności. Na taniec ten składa się pięć podstawowych figur: krok zmienny, obrót w prawo, obrót w lewo, fleckerl w prawo, fleckerl w lewo. W turniejach, gdzie nie ma ograniczeń, co do figur również: left whisk, contra check oraz pivot turn.

***

trochę standardu dla Waszych oczu:

http://www.youtube.com/watch?v=teiJpQ7xYO0

***

Tańczenie jest sztuką ponieważ ma zasady. Voltaire

Rumba- taniec miłości i namiętności

Patrząc na ludzi,których pasją jest właśnie rumba,widzę ich emocje, radości,smutki i pewien magnetyzm między kobietą a mężczyzną! *** Rumba towarzyska Nazywana tańcem miłości lub tańcem namiętności. Wchodzi w skład dziesięciu tańców towarzyskich. Rumba rozliczana jest na "raz, dwa, trzy, cztery". Rozliczenie tempa kroku podstawowego to wolny, szybki, szybki. Trzymanie podobnie jak w innych tańcach latynoamerykańskich może być otwarte (za jedną rękę) lub zamknięte (obiema rękoma). Ciężar ciała musi być stale utrzymywany nad palcami stóp. Chodzenie w tym tańcu odbywa się na nogach wyprostowanych w kolanach. Partnerka w rumbie kusi i wymyka się, partner zaś prezentuje swą wybrankę i pozornie podejmuje jej grę, ale tak naprawdę to on prowadzi. Rumbę na turniejach tańca tańczy się jako trzecią z pięciu tańców latynoamerykańskich. Rumbę towarzyską rozliczać możemy w dwóch rytmach: wspomnianym już raz, dwa, trzy, cztery czyli w rytmie square, ale także w rytmie cubana (cztery, raz, dwa, trzy). Rumba to taniec, wymagający dobrej koordynacji ruchów i znakomitej kondycji fizycznej. Ale o tym tańcu nie decyduje jedynie technika, której można sie nauczyć, ale zaangażowanie w taniec, zmysłowość. "Bohaterką" tego tańca jest kobieta, emanujaca erotyzmem, który przenika każdy jej ruch, to na niej skupia się nasza uwaga. Rumba to przepełniony erotyzmem miłosny taniec, pełen zmysłów gestów i weżowych ruchów całego ciała. Dobrze zatańczona rumba to wręcz miniprzedstawienie teatralne. Używając wszystkich swoich wdzięków tancerka uwodzi mężczyznę, to patrzy mu w oczy, to znowu udaje, że go nie widzi, wzrokiem szuka innego, aby wzbudzić zazdrość partnera, zniewolić go i całkowicie nad nim zapanować. Kobieta, która tańczy rumbę, jest odważna i zmysłowa - i to właśnie powinien podkreślać strój. Rumba kubańska Należy podkreślić, że rumba kubańska z towarzyską ma wspólną tylko nazwę. Zarówno muzyka jak i taniec są zupełnie różne. Rumba składa się z trzech różnych stadiów muzycznych, które można pogrupować w następujący sposób: Diana - wstęp w postaci melodyjnego fragmentu bez spójnego tekstu, za to z krótkimi chaotycznymi frazami, które mają za zadanie stworzyć odpowiednią atmosferę Décima - piosenkarz improwizuje, prezentując historię, która ma być głównym motywem w rumbie Rompe la rumba - wkraczają instrumenty perkusyjne, przed muzyków wychodzi para tancerzy lub pojedynczy tancerz (w przypadku stylu columbia), a piosenkarz podkreśla jeden ze zwrotów z tekstu utworu, który będzie śpiewany przez chór jako refren na zmianę z improwizującym solistą. W rumbie istnieją trzy style: columbia - szybka rumba, którą tańczy mężczyzna. Składa się z ruchów akrobatycznych zapożyczonych z tańców takich jak "íremes" czy "diablito cubano", tańczonych przy akompaniamencie rytmu wybijanego przez bęben quinto. Chociaż La Columbia praktykuje się na Kubie, nie przeniosła się ona na pozostałe wyspy karaibskie. guaguancó - najważniejszy ze stylów rumby. Charakteryzuje się częścią śpiewaną, w której jest opisywane jakieś wydarzenie lub jedna z postaci z danej społeczności. Taniec jaki towarzyszy temu stylowi Rumby to gra, w której partnerzy zalotnie starają się wzbudzić w sobie wzajemne zainteresowanie, a zarazem nie pozwalają zbliżyć się za bardzo do siebie. Mężczyzna próbuje w tym tańcu "zaszczepić" ("vacunar") kobietę, wykonując odpowiednie ruchy biodrami, przy czym kobieta usiłuje się zakryć, aby uniknąć "zaszczepienia" ("vacunao"). yambú- wolna rumba, gdzie tancerze robią ruchy charakterystyczne dla starszych ludzi. Tutaj, w odróżnieniu od guaguancó nie znajdziemy ruchów biodrami mającego na celu "zaszczepienia" tancerki. W yambú w części śpiewanej często się wstawia zwrot "en el yambú no se vacuna" - "w yambú się nie 'zaszczepia'", żeby zaznaczyć formę w jakiej powinno się tańczyć ten styl. Obecnie yambú praktykuje się tylko wśród profesjonalnych grup tanecznych na Kubie. *** Sami zobaczcie: http:///www.youtube.com/watch?v=imrpmkdrmuM ***

Taniec jest subtelnym balansem pomiędzy ideałem ,a pięknem. Autor nieznany

Hip hop dance :)

Cześć. Na początku chciałabym przedstawić Wam, mój ulubiony taniec jakim jest Hip-hop. Magia i swoboda ruchów,muzyka wpadająca w ucho i dobry humor. Hip hop jest niewątpliwie tańcem spełniającym ludzkie wyobrażenia i marzenia!

***

Taniec, jako jedna z dziedzin artstycznych kultury Hip Hop, zarówno jak muzyka oraz graffiti, ulega rozowjowi i powszechnemu zainteresowaniu w niesamowicie szybkim tempie. Obok "królującego" Break dance'u pojawiło się wiele styli, takich jak: Locking, Popping, Dancehall, Crumping, New Style Hip Hop. Coraz większym uznaniem cieszy się styl, w którym większośc kroków i figur tańczona jest "u góry". New style wyróżnia się spośród innych styli nieograniczoną ilością różnorodnych ruchów. Choreografie mogą zawierać zarówno elementy Lockingu, Dancehallu, jak i tańca współczesnego, czy klasyki. Pierwsze choreografie, zaczęły powstawać w nowojorskim Bronxie oraz Francji już na początku lat 90. Dziś, na całym świecie jest wielu choreografów i tancerzy, dzieki którym New Style przestał być "tańcem z przedmieścia" i nie ma w sobie nic z baletowej rywalizacji. Fakt, że uliczni tancerze współpracują z choreografami tańca współczesnego, czy klasycznego, i nie są zamknięci w swoim środowisku, burzy ukryte hierarchie i rywalizację w sztuce tańca. Dzięki temu taniec hip hopowy "nie stoi w miejscu" i staje się bogatszy w coraz to nowe ruchy. New style jest stylem, w którym każdy może w pełni pokazać siebie i swoje wnętrze oraz rozwinąć swoje umiejętności dzięki czerpaniu elementów z innych odłamów tańca, nie tylko hip hopowego... Styl tańca który nie ma ustalonej bazy kroków, korzysta jednak ze zdobyczy innych technik tańca oraz technik ruchu tj: Jazz, House, locking, Popping, Funky czy też sztuk walki... Stwarzając nieograniczone możliwości, które pozwalają na tworzenie nowatorskich rozwiazań choreograficznych. Styl ten cały czas sie rozwija. Tancerze tego stylu mogą inspirować sie najróżniejszymi "zjawiskami". Każdy tancerz może stworzyć własny styl który bedzie jego stylem - New Stylem.

***

Jeden z fajniejszych układów z filmu "Step up 2"

http://www.youtube.com/watch?v=Fv-cQrD4MS0

***

Taniec jest poezją której częścią jest świat. Marta Hari